به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردين، نويسندهای مرموز كه تحت يك نام مستعار كتاب مینويسد، دارد موجی از توجه را معطوف «چالش برانگيزترين» و پر هرجومرجترين شهر ايتاليا يعنی ناپل میكند؛ شهری كه حالا ناگهان هدف موجی جديد از توريستها شده است.
از سنديكای جنايی كامورا گرفته تا اعتراضهای آشغالجمعكنها، ناپل آوازهای برای خطرناك و كثيف بودن دارد، اما از وقتی كه سال گذشته مجموعه چهار رمان الِنا فِرانته به زبان انگليسی منتشر شد، اين شهر بندری به يكی از مقصدهای اصلی شهروندان آمريكايی و بريتانيايی بدل شده است. اين بازديدكنندگان جديد، هم به اكتشاف در خيابانهای طبقه كارگر اين شهر علاقه دارند و هم به جستجو در جاذبههای سنتیتر مثل كاخهای تاريخي و كليساها.
هويت حقيقی اين نويسنده ناشناس است چون او تحت نامی مستعار مینويسد، اما رمانهای او وارد ليست كتابهای خواندنی بسياری از منتقدان شدند و كتاب آخر مجموعه هم به ليست نهايی نامزدهای دريافت مهمترين افتخار ادبی ايتاليا، يعنی جايزه استرِگا راه يافت. اين ماه هم اعلام شد قرار است يك سريال تلويزيونی ۳۲ قسمتی به زبان ايتاليايی با اقتباس از داستانهای فرانته ساخته شود. رمانهای فرانته شهر ناپل را با تمام نقصانهايش نشان میدهند و اين شهر، برای خود شخصيتی از کتاب میشود.
از سوی ديگر، «تب فرانته» دارد همه را در بر میگيرد و كتابفروشیها و رستورانها از اينكه در كتاب به آنها اشارهای شده، بسيار خوشحال هستند. اين چهار رمان داستان دو زن جوان را تعريف میكنند كه در محلهای فقير بزرگ میشوند. داستان آنها با رمان «دوست فوقالعاده من» در دهه ۱۹۵۰ شروع میشود و با «داستان فرزند گم شده» به پايان میرسد. دانيلا پتراكو، رييس بخش بريتانيای خانه نشر يوروپا كه اين نويسنده را كشف كرد، میگويد: «نمیتوان به اندازه كافی درباره تاثيری كه فرانته دارد روی توريسم میگذارد صحبت كرد. پيتزافروشیها دارند پيتزاهای فرانته درست میكنند». روزنامه نيويورك تايمز مدتی پيش مقالهای با عنوان «در ناپل النا فرانته چه كار كنيم» منتشر كرد، كتابهای او در ۳۹ كشور به چاپ رسيدند و اينكه هويتش مشخص نيست هم تنها باعث به وجود آمدن علاقه بيشتر نسبت به شهرش شده است. پتراكو میگويد فروش كتابهای فرانته طی چند ماه اخير در بريتانيا شاهد افزايش قابل توجهی بوده؛ «دوست فوقالعاده من» بيش از ۳۰۰ هزار نسخه در بريتانيا و ۸۰۰ هزار نسخه در ايالات متحده فروخته است.
هر كسی كه برای اولين بار میخواهد از طريق كتابهای فرانته از ناپل لذت ببرد، ممكن است از كنار او رد شود و متوجه نشود. حتی پتراكو هم میگويد هويت فرانته را نمیداند. او میگويد: «ما در دورهای زندگی میكنيم كه نويسندهها بايد راكاستار باشند، اما اين يك حرفه منزوی است كه افرادی به آن جذب میشوند كه بسيار فوقالعاده هستند، اما ممكن است كمی عجيبوغريب باشند. پس خيلی خوب است كه كسی مثل النا تصميم گرفته نخواهد در معرض عموم باشد، آن هم مخصوصا در ايتاليا كه بحثهای آكادميك بسياری سر ارزش كار افراد به وجود میآيد». به اين ترتيب، برای هواداران فرانته، بازديد از ناپل بهترين راه برای نزديك شدن به نويسنده محبوبشان است.
نظر شما